Bieżuński Paweł, Skarga pauliańska. Odpowiedzialność osoby trzeciej w świetle uchwały SN z dnia 12 czerwca 2008 r. III CZP 55/08

Skarga pauliańska ma na celu ochronę wierzycieli przed działaniami dłużników zmierzających do udaremnienia możliwości zaspokojenia roszczeń wierzycieli. Instytucja ochrony wierzyciela w razie niewypłacalności dłużnika, potocznie zwana skargą pauliańską, wywodzi się z prawa rzymskiego. W polskim ustawodawstwie po raz pierwszy została uregulowana w kodeksie zobowiązań, a następnie w kodeksie cywilnym. Rola skargi pauliańskiej wzrosła w ostatnich latach, a to z uwagi na intensywny rozwój gospodarki i wzrost świadomości prawnej przedsiębiorców. Przedmiotem niniejszego komentarza będzie kwestia odpowiedzialności osoby trzeciej, która rozporządziła składnikami majątkowymi uzyskanymi od dłużnika, w świetle orzeczenia Sądu Najwyższego z dnia 12 czerwca 2008 r.