Broś Marek, Poręczenie cywilne jako instrument zabezpieczenia kredytu bankowego

Przedmiotem niniejszej analizy jest poręczenie cywilne. Umowa poręczenia jest umową nazwaną, konsensualną, do jej zawarcia wystarczy zgodne oświadczenie woli wierzyciela i poręczyciela. Poręczenie nie ma charakteru umowy wzajemnej nawet w przypadku odpłatności. Przedmiotem poręczenia może być każdy dług ważny zarówno istniejący, jak i przyszły; nieważność zobowiązania głównego z jakiegokolwiek powodu powoduje nieważność poręczenia. Stronami umowy poręczenia jak już wspomniano są z jednej strony wierzyciel – bank udzielający kredytu, z drugiej zaś poręczyciel.