Kucharski Dominik, Podhorodecki Wiesław, Organizacja ruchu na drogach wewnętrznych

Drogi wewnętrzne, w odróżnieniu od dróg publicznych, charakteryzują się pewną specyfiką pod względem organizacji ruchu. Generalnie ustawa z 20.06.1997 r. – Prawo o ruchu drogowym – dalej p.r.d. – określa zasady ruchu na drogach publicznych, w strefach zamieszkania oraz w strefach ruchu, jednak jej przepisy stosuje się również do ruchu odbywającego się poza miejscami wyżej wymienionymi w zakresie koniecznym dla uniknięcia zagrożenia bezpieczeństwa osób oraz wynikającym ze znaków i sygnałów drogowych. Sformułowanie „poza miejscami” należy odczytywać w ten sposób, że ustawodawca wskazuje inne miejsca (tereny), w których odbywa się ruch drogowy i gdzie stosuje się zasady ruchu drogowego. Do takich miejsc należą niewątpliwie drogi wewnętrzne, które nie znajdują się w strefie zamieszkania lub w strefie ruchu.