Ulanowska Mirosława, Ogłoszenie wyroku

Ustawa z dnia 17 października 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego – dalej k.p.c. – w art. 326 określa zasady ogłoszenia wyroku, tj. odczytania treści jego sentencji, ustalonej i spisanej na niejawnej naradzie (art. 324 § 1 k.p.c.). Na mocy art. 13 § 2 k.p.c. przepis ten znajdzie również zastosowanie w postępowaniu nieprocesowym w zakresie ogłaszania postanowień merytorycznych co do istoty sprawy. Ogłoszenie , poza przypadkami wydania wyroku na posiedzeniu niejawnym, o których mowa w art. 148¹ k.p.c., art. 339 k.p.c. i art. 341 k.p.c., jest niezbędnym elementem dla dalszego bytu prawnego wyroku, albowiem po myśli art. 332 § 1 k.p.c. sąd jest związany wydanym wyrokiem od chwili jego ogłoszenia, co otwiera de facto drogę do jego zaskarżenia (art. 367 i nast. k.p.c.) albo uchylenia (art. 332 § 2 k.p.c.). Niniejsze opracowanie ma na celu przybliżenie charakteru tej instytucji oraz jej wpływu na czynności procesowe w toku rozpoznawania danej sprawy.