Celiński Dariusz, Notarialna umowa o świadczenie w miejsce wykonania

Umowa o świadczenie w miejsce wykonania (tzw. datio in solutum) od lat znajduje zastosowanie w praktyce notarialnej. Konstrukcja ta jest niezwykle przydatnym instrumentem pozwalającym na zaspokojenie wierzyciela w sytuacji gdy spełnienie świadczenia pierwotnego z jakichś względów nie może być zrealizowane. Zakotwiczona w ogólnej zasadzie swobody umów regulacja art. 453 k.c. pozwala w praktyce uniknąć wielu sporów, umożliwiając stronom zgodne „zakończenie sprawy”, bez potrzeby wstępowania na drogę sądową. Tym niemniej zdarza się w praktyce notarialnej, że konstrukcja datio in solutum zostaje wykorzystywana w sposób nie zawsze zgodny z przepisami. Nie właściwa konstrukcja aktu notarialnego może prowadzić do zawarcia umowy pozornej lub sprzecznej z prawem.