Stocki Ryszard, Kształcenie w XXI wieku

Lata 60. i 70. XX w. to przełom w podejściu do procesu dydaktycznego. Badając rozwój inteligencji u dzieci, naukowcy opisywali go w formie stadiów rozwoju myślenia. Konsekwencją tego była wiara w mit ogólnego ilorazu inteligencji, a co za tym idzie - w możliwość wytrenowania tego samego poziomu rozwoju myślenia u wszystkich uczących się. Badania nad pojęciami naturalnymi, zakładające używanie prototypów pojęć ogólnych w myśleniu potwierdzały jeszcze ww. tezy. Współczesne badania dowiodły, że różne dziedziny mają swój odrębny aparat pojęciowy. Studia nad inteligencją ogólną zastąpiono badaniami domen ludzkiego myślenia, inteligencji społecznej, zdolności nabywania języka itp. W dydaktyce zaczęto poszukiwać programów zintegrowanych. W szkołach coraz ważniejszy staje się projekt dydaktyczny - nauczyciele różnych przedmiotów przygotowują wspólne przedsięwzięcie. Najpełniejszym wykorzystaniem idei zintegrowanego procesu dydaktycznego są Otwarte ośrodki kształcenia (Open Learning Centers).