Koralewski Michał, Klauzule salwatoryjne w czynnościach notarialnych

Komentarze praktyczne
Opublikowano: ABC
Status: Aktualny
Autor:

Klauzule salwatoryjne w czynnościach notarialnych

Wraz z coraz większą szczegółowością kontraktów gospodarczych, a nawet umów zawieranych w obrocie powszechnym, znaczenia nabierają dodatkowe klauzule umowne nie wpływające z pozoru na essentialia negotti danych stosunków zobowiązaniowych.

Jednym z rodzajów takich postanowień są klauzule salwatoryjne. Mają one na celu uratowanie umowy na wypadek, gdyby niektóre jej postanowienia okazały się nieważne z powodu ich sprzeczności z prawem lub zasadami współżycia społecznego. Wyróżnia się trzy zasadnicze rodzaje omawianych klauzul, z których każdy przewiduje inną metodę sanowania czynności prawnej. Możliwe jest stosowanie wszystkich klauzul jednocześnie, bądź tylko wybranych z nich, w zależności od charakteru umowy oraz uzgodnień stron.

Podstawę prawną wprowadzenia przedmiotowych przepisów do treści umowy stanowi zasada swobody umów wyrażona w art. 3531 Kodeksu cywilnego. Klauzule salwatoryjne rozpatrywać również należy z punktu widzenia normy wynikającej z art. 58 § 3 Kodeksu cywilnego, która przewiduje ustawową ochronę trwałości stosunku zobowiązaniowego.

Waga klauzul salwatoryjnych z punktu widzenia pracy notariusza wynika z coraz częstszego zamieszczania tychże klauzul dodatkowych w umowach zawieranych w formie aktu notarialnego, co z kolei czyni koniecznym wyjaśnienie ich znaczenia i konsekwencji prawnych stronom czynności notarialnej.

Pełna treść dostępna po zalogowaniu do LEX