Węgrzynowski Łukasz, Klauzula ryzyka kursowego w wyroku SN II CSKP 415/22 z dnia 3 lutego 2022r.

Kredyty frankowe, jako kredyty waloryzowane do waluty obcej, silnie łączą się z problematyką ryzyka kursowego. Wydaje się wręcz, że ich główna wada prawna to właśnie ukryte przekierowanie strumienia ryzyka kursowego na kredytobiorcę. Kwestia ta jest jednak trudna do uchwycenia dla prawnika. Ryzyko kursowe, jako jedno z ryzyk kontraktowych, jest zjawiskiem ekonomicznym, zaś uwzględnienie jego wpływu na umowę wymaga oceny jej treści (często pozornie prawidłowej) w powiązaniu z kontekstem gospodarczym w jakim umowa została zawarta. Tym niemniej, pod niewątpliwym wpływem orzecznictwa TSUE , w praktyce orzeczniczej polskich sądów coraz bardziej przebija się pogląd o możliwości uwzględnienia ryzyka kursowego przy ocenie prawnej umowy kredytu frankowego. Świadectwem może być wyrok Sądu Najwyższego z dnia 3 lutego 2022r. (II CSKP 415/22), w którym wadliwy rozkład ryzyka kursowego przyjęto jako podstawę dla stwierdzenia abuzywności postanowień umowy.