Długołęcka-Górczyńska Izabela, Faktoring jako narzędzie zarządzania wierzytelnościami

Pierwsze ślady faktoringu odnaleźć można już w czasach Hammurabiego (XVIII–XIX w. p.n.e.) w starożytnej Babilonii. W Polsce jednak pojawił się on dopiero w 1989 r., w następstwie powstania gospodarki wolnorynkowej. W pierwszych latach usługę faktoringu oferowały jedynie banki, z biegiem lat z ofertą taką wyszły również inne podmioty finansowe. Jak wynika z raportu Działalność faktoringowa przedsiębiorstw finansowych w 2019 roku , wartość wykupionych wierzytelności przez badane przedsiębiorstwa (badaniem objęto 54 podmioty świadczące usługi faktoringu) wzrosła w porównaniu z poprzednim rokiem o 27,9% i wyniosła 315.024 mln zł. Z usług faktoringowych skorzystało 22.083 klientów, co również stanowi znaczący wzrost w porównaniu z poprzednim okresem (17.917 klientów w 2018 r.). Z przeprowadzonych badań można zatem wysnuć wniosek, że korzystanie z usługi faktoringu staje się w Polsce coraz popularniejsze. Dla porównania warto przywołać za Głównym Urzędem Statystycznym inną statystykę – wynik finansowy netto sektora bankowego w 2019 r. wyniósł 14,6 mld zł, tj. o 12,2% więcej niż w 2018 r. Suma bilansowa banków zwiększyła się o 5,6% i wyniosła 1992,4 mld zł. Wartość kredytów udzielonych sektorowi niefinansowemu zwiększyła się o 4,4%, do kwoty 1131,0 mld zł . I chociaż trudno o bezpośrednie porównanie tych dwóch rodzajów produktów pod względem kwot (oczywiste jest, że banki świadczą usługi finansowe od lat, a faktoring jest stosunkowo nowym rozwiązaniem), to jednak uwagę przykuwa dynamika wzrostu, znacznie wyższa w przypadku faktoringu.