Motawski Jacek, Błędy popełniane przy określeniu bezwarunkowego przyrzeczenia zapłaty weksla
Błędy popełniane przy określeniu bezwarunkowego przyrzeczenia zapłaty weksla
Jednym z koniecznym elementów weksla jest bezwarunkowe przyrzeczenie zapłaty przez wystawcę weksla własnego i odpowiadające mu bezwarunkowe polecenie zapłaty w wekslu trasowanym. Stwierdzenie nieprawidłowości w tym zakresie również może skutkować nieważnością weksla.
1. Wskazanie polecenia „zapłacisz” - w wekslu własnym musi znaleźć się bezwarunkowe przyrzeczenie zapłaty.
Ponieważ w praktyce przyjęło się korzystanie z blankietów wekslowych dla właściwego nadania brzmienia zobowiązaniu zapłaty konieczne jest wpisanie właściwej końcówki fleksyjnej. W przypadku weksla własnego wystawionego przez jedną osobę końcówka ta będzie brzmiała „ę”, czyli w całości – „zapłacę”. Jeżeli weksel ten będzie wystawiony przez dwie lub więcej osób – odpowiednio „imy” i „zapłacimy”. Błędem jest natomiast zamieszczanie zamiast zobowiązania polecenia zapłaty, tak jak to się robi w przypadku weksla trasowanego. Wystawca nie składa polecenia dla siebie zapłaty, ale powinien się zobowiązać do uregulowania...
Pełna treść dostępna po zalogowaniu do LEX