Stępnicka Katarzyna, Zmiana organizacji czasu pracy. Glosa do wyroku SN z dnia 21 marca 2014 r., II PK 174/13

Przedmiotowe orzeczenie co do zasady rozpatruje kwestię zakresu zmian warunków pracy i płacy, które nie wymagają zastosowania przez pracodawcę wypowiedzenia zmieniającego, wskazanego w art. 42 § 1 k.p. poprzez pryzmat określenia obligatoryjnych elementów stosunku pracy, które muszą zostać ustalone w umowie o pracę. W przedmiotowym wyroku Sąd Najwyższy dokonał analizy art. 29 § 1 oraz art. 42 § 1 k.p. w związku z art. 13 ust. 1 ustawy o społecznej inspekcji pracy i stanął na stanowisku, iż organizacja czasu pracy nie należy do istotnych elementów stosunku pracy, które muszą (powinny) zostać ustalone w umowie o pracę. W uzasadnieniu glosowanego orzeczenia Sąd Najwyższy wskazał, że przepis art. 29 § 1k.p. zobowiązuje jedynie do ustalenia w umowie wymiaru czasu pracy. Nie ma jednak przeszkód, aby w umowie o pracę (albo w drodze odrębnego porozumienia między pracodawcą i pracownikiem) ustalić organizację pracy (system lub rozkład czasu pracy). Sąd podkreślił również, że postanowienie takie...