Kryla Katarzyna, Zmarnowany urlop. Glosa do uchwały SN z dnia 19 listopada 2010 r., III CZP 79/10

Zarówno w literaturze, jak i w orzecznictwie ugruntował się pogląd, wedle którego kompensacja szkody niemajątkowej nie jest objęta ogólną zasadą naprawienia szkody wyrażoną w art. 361 § 2 k.c. Takie stanowisko jest w pełni uzasadnione ze względu na brzmienie art. 361 § 2 k.c., zgodnie z którym w braku odmiennego przepisu ustawy lub postanowienia umowy zakres szkody podlegającej kompensacji obejmuje poniesione przez poszkodowanego straty oraz korzyści, które mógłby on uzyskać, gdyby nie wyrządzono mu szkody. Oznacza to, że dopuszczalność dochodzenia zadośćuczynienia za szkodę niemajątkową wymaga zawsze wyraźnej podstawy normatywnej. Za wyraźną podstawę normatywną bez wątpienia nie może zostać uznany art. 11a ustawy z 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych - stanowiącej implementację dyrektywy 90/314/EWG - zgodnie z którym organizator podróży ponosi odpowiedzialność za niewykonanie lub nienależyte wykonanie umowy o świadczenie usług turystycznych. Ustawodawca nie używa w tym...