Strzelec Dariusz, Wykładnia językowa, celowościowa i systemowa przepisów o dochodach nieujawnionych. Glosa do wyroku NSA z dnia 4 kwietnia 2012 r., II FSK 1807/10

Powołanie się w postępowaniu prowadzonym w przedmiocie opodatkowania dochodów nieujawnionych na darowizny lub pożyczki niezgłoszone do opodatkowania powinno było przede wszystkim skłonić organ podatkowy do wyjaśnienia, czy wskazywane przez skarżącą zdarzenia (darowizny lub pożyczki) faktycznie wystąpiły. Samo niezgłoszenie przedmiotu opodatkowania nie stanowi bowiem podstawy do stwierdzenia, że określona czynność (darowizna lub pożyczka) nie wystąpiła. Darowizny stanowią przychód wyłączony z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f., gdyż podlegają opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. Należy zwrócić uwagę, że w art. 20 ust. 3 u.p.d.o.f. stanowi się o „przychodach wolnych od opodatkowania”, przez co należy rozumieć wyłącznie przychody wolne od opodatkowania podatkiem od osób fizycznych, a nie przychody (przysporzenia majątkowe) wolne od opodatkowania jakimkolwiek podatkiem. Pokryciem dla wydatków mogą być więc przychody wolne od opodatkowania podatkiem dochodowym, niezależnie od tego, czy podlegają one opodatkowaniu innym podatkiem, w tym podatkiem od spadków i darowizn. Wynika to z wykładni systemowej wewnętrznej art. 20 ust. 3 w powiązaniu z art. 2 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f., który wyłącza generalnie spod zakresu działania u.p.d.o.f. przychody podlegające przepisom o podatku od spadków i darowizn. Oznacza to, że tego rodzaju przychody znajdują się całkowicie poza regulacją przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w tym poza zakresem normy art. 20 ust. 3 u.p.d.o.f. Z kolei pożyczki nie stanowią przychodu opodatkowanego podatkiem dochodowym z tego powodu, że w przeciwieństwie do darowizn nie generują dochodu.