Borkowski Grzegorz, Wydanie interpretacji to nie jej doręczenie. Glosa do uchwały NSA z dnia 14 grudnia 2009 r., II FPS 7/09

Interpretacje przepisów prawa podatkowego (obecnie art. 14a do art. 14p ordynacji podatkowej ) „od zawsze” wywoływały różnice poglądów zarówno w orzecznictwie sądów administracyjnych, jak i w piśmiennictwie. Uchwała składu siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego (dalej jako NSA) z 4.11.2008 r. wyjaśniająca, że „niewydanie postanowienia” użyte w art. 14b § 3 o.p. oznacza brak jej doręczenia w terminie 3 miesięcy od dnia otrzymania wniosku doprowadziła do ujednolicenia orzecznictwa w stanie prawnym, jaki obowiązywał do 30.06.2007 r. Wywołała jednak liczne komentarze, zarówno aprobujące tezę uchwały, jak i krytyczne. Przeważały te drugie. Po zmianie stanu prawnego w większości orzeczeń przyjęto ten sam pogląd, powołując się na uzasadnienie uchwały, odnoszące się do nowego (od 1.07.2007 r.) stanu prawnego. Pojawiły się również wyroki, w których prezentowano stanowisko, że nie doręczenie, a nadanie przesyłki zawierającej interpretację decyduje o zachowaniu terminu (art. 14d o.p.), po upływie którego dochodzi do powstania tzw. milczącej interpretacji. Spowodowało to, że Prezes NSA wystąpił, na podstawie art. 36 § 1 prawa o ustroju sądów administracyjnych, o wyjaśnienie, czy pojęcie niewydanie interpretacji użyte w art. 14o § 1 o.p. oznacza brak jej doręczenia w terminie 3 miesięcy, o którym mowa w art. 14d o.p.