Szarek Ryszard, Wspólnoty gruntowe. Glosa do uchwały SN z dnia 7 marca 2008 r., III CZP 8/08

W glosie do uchwały Sądu Najwyższego (dalej jako SN) z 7.03.2008 r. , zgodnie z którą kurator ustanowiony przez sąd, utworzonej do sprawowania zarządu nad wspólnotą działającą na podstawie ustawy z 29.06.1963 r. o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych , powinien niezwłocznie zwołać zebranie jej członków w celu powołania zarządu spółki, nastąpiło rozwinięcie problemów prawnych pobieżnie podkreślonych w wyżej wymienionej tezie uchwały i zasygnalizowanych w uzasadnieniu uchwały, a które zostały uregulowane w art. 42 kodeksu cywilnego i w art. 603–605 kodeksu postępowania cywilnego oraz w postanowieniach ustawy o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych. Brak statutowych organów zarządzających spółką do spraw zagospodarowania wspólnot gruntowych (nieruchomości) nakłada na sąd opiekuńczy (rejestrowy) obowiązek pilnego rozpatrzenia wniosku o ustanowienie kuratora dla spółki do reprezentowania jej interesów (art. 42 k.c. i art. 603 k.p.c.), a sąd opiekuńczy (rejestrowy) jest obowiązany powołać kuratora oraz wydać mu zaświadczenie, w którym precyzyjnie i dokładnie określi jego kompetencje w celu niezwłocznego zainicjowania zwołania zebrania członków wspólnoty dla powołania zarządu spółki (art. 42 k.c. w zw. z art. 605 k.p.c.), a w razie potrzeby – otwarcie likwidacji spółki. Kurator spółki w zasadzie nie może reprezentować spółki w sprawach zarządzania nieruchomościami spółki, a jedynie jest władny wykonywać zwykłe czynności, sprecyzowane w art. 42 § 2 k.c. W pierwszej kolejności powinien się postarać o powołanie zarządu spółki, w drugiej zaś – podjąć ewentualne działania zmierzające do likwidacji spółki.