Przyjemski Stanisław Maria, Właściwość w sprawach o uznanie za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych a zasada ne bis in idem. Glosa do postanowienia SN z dnia 27 października 1992 r., WZ 164/92

Do jednego z wojskowych sądów okręgowych wpłynął wniosek skazanego wyrokiem z 12 IV 1946, przez były sąd wojskowy, za przestępstwo określone w art. 95 i 103 k.k. WP o unieważnienie tego wyroku w trybie ustawy z 23 II 1991 (Dz.U. nr 34, poz. 149). W toku tego postępowania okazało się, że nieważność orzeczenia skazującego wnioskodawcę została już wcześniej stwierdzona przez sąd wojewódzki. W związku z tym sąd okręgowy na podstawie art. 15 § 1k.p.k. zawiesił postępowanie w tej sprawie, gdyż jego zdaniem pojawiła się bezwzględna przesłanka odwoławcza, nakazująca wystąpić z wnioskiem o uchylenie decyzji sądu powszechnego, jako organu niewłaściwego. Uzasadniało to decyzję o zawieszeniu postępowania, wobec zaistnienia długotrwałej przeszkody uniemożliwiającej prowadzenie postępowania w sprawie o uniewinnienie. Sąd Najwyższy, rozpoznając zażalenie wnioskodawcy na tę decyzję wojskowego sądu okręgowego, uchylił zaskarżone postanowienie, a uzasadniając umorzenie postępowania w przedmiotowej...