Gardocki Lech, Wina przy przestępstwie fałszowania dowodów. Glosa do wyroku SN z dnia 9 października 1988 r., V KRN 201/88

Jak wynika z nie publikowanego uzasadnienia tego wyroku, zapadł on na tle stanu faktycznego polegającego na pobiciu nieletnich podejrzanych przez przesłuchujących ich milicjantów. Pobicie to miało na celu wymuszenie przyznania się do popełnienia przestępstwa.

Teza wyroku dotyczy strony podmiotowej przestępstwa z art. 249k.k., ale wątpliwości zaczynają się już wcześniej, mianowicie przy ustalaniu, czy takie zachowanie się, jak wymuszanie biciem przyznania się, jest tworzeniem fałszywych dowodów. Dowody w postępowaniu karnym mogą, jak każdy dokument, być przedmiotem fałszu materialnego lub fałszu intelektualnego. W komentarzach do art. 249 wymienia się na ogół przykłady fałszu materialnego (spreparowanie śladów krwi na odzieży, podstępne uzyskanie odcisków palców na określonym przedmiocie itp.). Odpowiednikiem tego w sferze dowodów z zeznań świadków lub wyjaśnień podejrzanych byłoby przerabianie protokołów. Możliwy jest jednak również fałsz intelektualny w postaci wpisania do protokołu...