Skubisz Ryszard, Widoczność części składowej jako ustawowa przesłanka rejestracji wzoru przemysłowego. Glosa do wyroku NSA z dnia 12 stycznia 2011 r., II GSK 20/10

Przedmiotem glosy jest zagadnienie zdolności rejestrowej, jako wzoru przemysłowego, części składowej wytworu złożonego mogącej być przedmiotem samodzielnego obrotu (art. 102 ust. 3 prawa własności przemysłowej ). Chodzi w szczególności o ocenę znaczenia przesłanki widoczności tej części składowej w toku używania tego wytworu. Naczelny Sąd Administracyjny (dalej jako NSA) w glosowanym wyroku stwierdził, że część składowa wzoru przemysłowego jest pozbawiona zdolności rejestrowej, jeżeli nie jest wyposażona w cechę widoczności podczas zwykłego używania. Dotyczy to także części składowych, które stanowią przedmiot samodzielnego obrotu. To stanowisko jest trafne. Przesłanka widoczności jest bowiem wymogiem zdolności rejestrowej wszystkich wzorów przemysłowych, jak to wynika z regulacji dyrektywy 98/71/WE Parlamentu i Rady z 13.10.1998 r. w sprawie prawnej ochrony wzorów . Przesłanka ta, co trafnie podkreślił NSA, wynika z istoty wzoru przemysłowego jako zewnętrznej postaci produktu lub jego części, i znajduje wyraz w przepisach obowiązującego prawa własności przemysłowej (art. 102 ust. 1 i art. 102 ust. 4).