Falkiewicz Ariel, Warunek podwójnej przestępności w instytucji tzw. przekazywania skazanych. Glosa do postanowienia s.apel. z dnia 5 lipca 2016 r., II AKz 227/16

Autor w glosie odnosi się z aprobatą do stanowiska zajętego przez Sąd Apelacyjny w Krakowie w uzasadnieniu postanowienia z 5.07.2016 r. i zaprezentowanej w nim tezy, że przesłanka odmowy przejęcia do wykonania w Polsce kary pozbawienia wolności, orzeczonej w innym państwie członkowskim UE, oparta na braku podwójnej przestępności czynu, ma charakter obligatoryjny. Uwag polemicznych wymaga jednak kwestia, czy weryfikacja (lub innymi słowy: interpretacja) podwójnej przestępności czynu na gruncie obrotu unijnego powinna wyglądać podobnie jak w przypadku obrotu konwencyjnego i czy na gruncie niniejszej sprawy nie został spełniony warunek podwójnej przestępności in abstracto. Stan faktyczny sprawy wymaga również zaprezentowania postulatu de lege ferenda polegającego na zmianie przepisu art. 611tk § 1 pkt 1 kodeksu postępowania karnego w kierunku umożliwiającym przekazanie skazanego przy braku podwójnej przestępności czynu, w przypadku jego zgody. W istocie bowiem, w ocenie glosatora, nie jest uprawnione przenoszenie dorobku doktryny i orzecznictwa dotyczącego warunku podwójnej przestępności, powstałego na gruncie ekstradycji, na grunt instytucji przekazywania skazanych, której cel można, co do zasady, uznać za gwarancyjny.