Wypych-Żywicka Alina, Ustalenie wysokości renty rodzinnej dla wdowy. Glosa do uchwały SN z dnia 8 lipca 2008 r., I UZP 2/08

Teza przyjęta przez SN jest wyjątkowo niefortunnie zredagowana. Nie do końca bowiem udziela odpowiedzi na postawione przez sąd apelacyjny zagadnienie prawne. Przyczyny braku precyzyjności w jej formułowaniu należy poszukiwać w użytym zwrocie „[...] procent każdego świadczenia (podkr. A.W.-Ż.), do którego nabył prawo zmarły mąż [...]”. Sformułowanie to sugeruje liczenie wysokości renty rodzinnej dla wdowy od sumy poszczególnych świadczeń, do których miał prawo zmarły żywiciel, uwzględniając procent wskazany w treści art. 73 ust. 1 ustawy emerytalnej , a nie od świadczenia, które przysługiwałoby zmarłemu niezależnie od tego, czy zostało ono potwierdzone decyzją organu rentowego. Posłużenie się przez SN mało precyzyjnym terminem „każde świadczenie” i jego afirmacja przez użycie słowa „każde” sprawia, że teza staje się mało czytelna. Na usprawiedliwienie SN można podnieść, że stanowisko rozstrzygającego spór nie zawsze da się precyzyjnie wyrazić w jednozdaniowej tezie. Jest to zadanie...