Przybysz Piotr Marek, Udział osoby przymusowo hospitalizowanej w szpitalu psychiatrycznym w postępowaniu sądowym. Glosa do postanowienia SN z dnia 14 lutego 1996 r., II CRN 201/95

W pełni zgadzam się z pierwszą tezą glosowanego postanowienia. Natomiast mój stosunek do tezy drugiej jest złożony - uważam ją za nietrafną, chociaż prima facie znajduje ona poparcie w przepisach prawa. Mój krytycyzm jest w istocie skierowany nie przeciwko Sądowi Najwyższemu, ale przeciwko ustawodawcy, który nie nadał właściwego kształtu normatywnego głoszonym przez siebie ideom. W konsekwencji SN doszedł do wniosków, zawartych w tezie drugiej, które, jakkolwiek poprawne z formalnego punktu widzenia, w żadnym razie nie mogą być zaakceptowane ze względu na naruszenie idei leżących u podstaw ustawy o ochronie zdrowia psychicznego (dalej: ustawa).

Ratyfikowanie przez Polskę międzynarodowych paktów i konwencji dotyczących ochrony praw człowieka to istotny bodziec do ustawowej regulacji spraw ochrony zdrowia psychicznego. Warto zatem porównać stanowisko zajęte przez Sąd Najwyższy z orzecznictwem Komisji Praw Człowieka oraz Trybunału Praw Człowieka w Strasburgu dotyczącym art. 5 ust. 1Europej...