Skwarcow Marek, Udział obrońcy w rozprawie. Glosa do postanowienia SN z dnia 26 lutego 2014 r., III KO 68/13

Wykładnia zwrotu „nie brał udziału w czynnościach” w rozumieniu art. 439 § 1 pkt 10 k.p.k. prowadzi do wniosku, że gdy chodzi o udział obrońcy w rozprawie głównej, to dotyczy on obowiązkowego uczestnictwa w tych czynnościach, które wiążą się z merytorycznym rozpoznaniem sprawy. W przypadku rozprawy głównej będą to czynności związane z ujawnieniem na tym forum okoliczności stanowiących podstawę wyroku (art. 410 k.p.k.). W fazie wstępnej rozprawy są to okoliczności dotyczące osoby oskarżonego (art. 213 § 1 k.p.k.), a na etapie przewodu sądowego – przeprowadzanie dowodów. Konieczny jest również udział obrońcy niezbędnego w głosach stron. Natomiast ten obowiązek nie dotyczy już ogłoszenia wyroku (art. 419 § 1 k.p.k.). Wobec tego chwilowa nieobecność obrońcy na rozprawie, gdy sąd nie rozpoznawał sprawy w przyjętym tu znaczeniu, np podczas podejmowania decyzji o charakterze organizacyjnym, nie stanowi wskazanej bezwzględnej przyczyny odwoławczej.