Wiewiórowska-Domagalska Aneta, Sprawa wynagrodzenia litewskiego adwokata i jej stosowanie do umów o świadczenie usług prawnych i kredytów frankowych. Czy mamy do czynienia z przełomem? Glosa do wyroku TS z dnia 12 stycznia 2023 r., C-395/21 (D.V.)
Sprawa wynagrodzenia litewskiego adwokata i jej stosowanie do umów o świadczenie usług prawnych i kredytów frankowych. Czy mamy do czynienia z przełomem? Glosa do wyroku TS z dnia 12 stycznia 2023 r., C-395/21 (D.V.)
1.Stan faktyczny i pytania prejudycjalne
1.1.Treść umowy, której dotyczył spór
Konsument (M.A.) zawarł z adwokatem (D.V.) między kwietniem a sierpniem 2018 r. pięć umów o odpłatne świadczenie usług prawnych (udzielanie konsultacji, przygotowywanie pism, reprezentacja przed organami, itp.).
Wszystkie umowy zawierały jednakowe postanowienie dotyczące wynagrodzenia, ustalonego na kwotę 100 EUR "za każdą godzinę konsultacji lub świadczenia usług prawnych na rzecz klienta". Część wynagrodzenia podlegała natychmiastowej zapłacie; na podstawie wystawionej faktury konsument zapłacił zaliczki na poczet wynagrodzenia w wysokości 5.600 EUR.
Adwokat świadczył usługi od kwietnia do grudnia 2018 r. oraz od stycznia do marca 2019 r. W marcu 2019 r. adwokat wystawił dwie faktury za usługi.
1.2.Żądania stron i przebieg sprawy przed sądem krajowym
Adwokat nie otrzymał całości żądanego wynagrodzenia (brak jest informacji, co spowodowało brak zapłaty), w kwietniu 2019 r. wniósł więc powództwo o zapłatę (9.900 EUR z tytułu wykonanych usług prawnych, 194,30 EUR tytułem kosztów, powiększone o odsetki). Sąd rejonowy częściowo uwzględnił żądanie...
Pełna treść dostępna po zalogowaniu do LEX