Nowość Depa Małgorzata, Skutki zastrzegania umownych terminów zawitych w sposób sprzeczny z zasadami współżycia społecznego – glosa do wyroku Sądu Najwyższego z 17.03.2022 r., II CSKP 217/22

Glosowane orzeczenie Sądu Najwyższego dotyczy problematyki dopuszczalności zastrzegania w umowach o roboty budowlane, przy wykorzystaniu wzorca umownego FIDIC , zawitego terminu umownego do zawiadomienia zamawiającego przez wykonawcę o zdarzeniach lub okolicznościach powodujących powstanie po stronie wykonawcy roszczenia o wypłatę dodatkowego wynagrodzenia pod rygorem utraty wspomnianego uprawnienia. Rosnące znaczenie wzorców umownych FIDIC na gruncie polskiej praktyki kontaktowej wzmaga konieczność wypracowania jednolitej praktyki w zakresie możliwości ważnego ich stosowania, w szczególności klauzuli 20.1, która choć coraz powszechniej wykorzystywana, nadal jest przedmiotem licznych sporów. Umowne wprowadzenie czasowych ograniczeń dochodzenia roszczeń majątkowych na podstawie zasady swobody kontraktowania, wyrażonej w art. 3531 Kodeksu cywilnego , choć prawnie dopuszczalne, może budzić pewne kontrowersje, szczególnie rozpatrując je przez pryzmat zgodności z zasadami współżycia społecznego.