Krzyżanowska-Mierzewska Magdalena, Skarga Powiernictwa Pruskiego. Glosa do decyzji ETPC z dnia 7 października 2008 r., 47550/06

Problem sytuacji prawnej własności utraconej przed wejściem w życie Europejskiej Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności (dalej jako Konwencja) był w ostatnich latach często podnoszony w debacie publicznej w Polsce . Działo się tak zarówno w kontekście rozważań o celowości - bądź niecelowości - uchwalenia ustawodawstwa reprywatyzacyjnego, jak i w kontekście znacznie bardziej zapalnych politycznie rozważań na temat statusu prawnego własności położonej na polskich ziemiach zachodnich i północnych. Na potrzeby niniejszego komentarza pozostawimy oczywiście na uboczu kwestię, czy i na ile niektóre niepokojące opinie wyrażane w czasie tej debaty miały służyć celom politycznym. Dyżurnym argumentem mającym udowodnić istnienie tego zagrożenia była m.in. wiadomość o zawisłej przed Europejskim Trybunałem Praw Człowieka (dalej jako ETPCz lub Trybunał) w Strasburgu sprawie wniesionej przez Powiernictwo Pruskie w 2006 r. 7.10.2008 r. ETPCz uznał skargę za niedopuszczalną . Skarżącymi byli właściciele (lub ich następcy prawni) nieruchomości położonych na ogół na terenie Rzeszy Niemieckiej w jej granicach z 1937 r., którzy w latach 1944-1989 opuścili swoje nieruchomości i nigdy ich nie odzyskali. Nie podjęli zresztą w Polsce - zauważmy na marginesie - żadnych prób ich odzyskania. W swoich skargach, w których Powiernictwo Pruskie było ich reprezentantem, a także wniosło skargę w swoim imieniu, twierdzili, że pozbawienie ich majątków stanowiło naruszenie art. 1 Protokołu Nr 1 do Konwencji, który gwarantuje prawo do poszanowania mienia.