Walasik Marcin, Rozpowszechnianie przez przedsiębiorcę informacji, że jest on wyłącznym dystrybutorem danego towaru nie stanowi reklamy. Glosa do wyroku SN z dnia 14 stycznia 1997 r., I CKN 52/96

W orzeczeniu będącym przedmiotem glosy Sąd Najwyższy skoncentrował się na dwóch zasadniczych zagadnieniach, to jest jurydycznej ocenie "porozumienia" powódki ze spółką z Frankfurtu oraz na wykładni przepisów ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji w kontekście ich naruszenia przez stronę pozwaną.

Rozważania i wnioski Sądu Najwyższego dotyczące pierwszej kwestii nie budzą zastrzeżeń. Trzeba jednak już na wstępie zauważyć, że próby zakwalifikowania umowy zawartej pomiędzy powódką a przedsiębiorstwem z Frankfurtu mają dla sprawy walor drugorzędny. Bez znaczenia bowiem dla oceny roszczeń powódki pozostaje fakt, czy była to umowa o samodzielne pośrednictwo w obrocie gospodarczym, czy umowa o wyłączne przedstawicielstwo handlowe, czy jakakolwiek inna umowa nienazwana. Istotny będzie tylko ten wniosek, że nie można jej traktować jako umowy o dystrybucję towarów w takim sensie, w jakim operuje się tym pojęciem w polskim obrocie gospodarczym.

Z pewnością natomiast pozycję wyłącznego...