Krakowiak Damian, Przepis art. 37a Prawa o adwokaturze jako wyłączenie możności udzielenia upoważnienia obrończego bez prawa substytucji. Glosa do wyroku SN z dnia 7 lutego 2013 r., III KK 445/12
Przepis art. 37a Prawa o adwokaturze jako wyłączenie możności udzielenia upoważnienia obrończego bez prawa substytucji. Glosa do wyroku SN z dnia 7 lutego 2013 r., III KK 445/12
1.Wstęp
Przedmiotem komentarza należy uczynić wypowiedź SN z dnia 7 lutego 2013 r. w sprawie III KK 445/12, w której najwyższa instancja sądowa zajmowała się kwestią zakresu zastosowania art. 37a ustawy z dnia 26 maja 1982 r. – Prawo o adwokaturze . W glosowanym wyroku SN wskazał na konsekwencje naruszenia przez obrońcę dyspozycji wspomnianego przepisu. Orzeczenie SN jest jednym z nielicznych, jaki zapadło na tle zastosowania rzeczonej normy. Samo zaś rozstrzygnięcie ma doniosłe znaczenie praktyczne, albowiem nierzadkie są przypadki nieobecności obrońcy na rozprawie, wsparte oświadczeniem o niemożności zapewnienia substytucji.
W dalszej części analizie zostanie poddane stanowisko SN i argumentacja przywołana na jego poparcie. W pierwszej kolejności rozstrzygnięciu podlegać będzie kwestia samego statusu obrońcy. Co oczywiste, wpływa on na zakres uprawnień i obowiązków tego podmiotu w procesie. Po wtóre, zrekonstruowany zostanie standard postępowania zawarty w treści art. 37aprawa o adwokaturze....
Pełna treść dostępna po zalogowaniu do LEX