Dorosz-Kruczyński Jakub, Problem zastosowania art. 59 ust. 3 u.p.z.p. do terenów objętych miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Glosa krytyczna do wyroku NSA z 24 września 2019 r. (II OSK 2345/18)

Przedmiotem opracowania jest przedstawienie jednego z wyroków Naczelnego Sądu Administracyjnego, w którym sformułowano tezę o możliwości sankcjonowania, na podstawie przepisu art. 59 ust. 3 u.p.z.p., samowoli urbanistycznych popełnionych na terenach objętych ustaleniami miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego. Wykładnia ta, mimo że utrwaliła się w judykaturze, opiera się na przyjęciu szerszego rozumienia przepisu art. 59 ust. 3 u.p.z.p. niż to wynika z jego literalnego brzmienia. Dlatego też w artykule w obszerny sposób przeanalizowano argumentację sądu sformułowaną w tej sprawie. Przedstawiono w nim także argumentację za tezą przeciwną wobec tej przyjętej przez NSA oraz zaprezentowano wątpliwości co do zgodności przepisu art. 59 ust. 3 u.p.z.p. z Konstytucją RP.