Oczkowski Tomasz, Prawo karne - rozporządzenie mieniem jako znamię przestępstwa z art. 286 § 1 k.k. Glosa do wyroku SN z dnia 29 sierpnia 2012 r., V KK 419/11

Wydane przez SN rozstrzygnięcie o możliwości uznania, że posłużenie się kłamstwem w toku postępowania sądowego, przedmiotem którego jest rozstrzygnięcie o charakterze majątkowym, może być uznane za zachowanie wyczerpujące znamiona klasycznego oszustwa, nie jest nowym stanowiskiem prawnym w orzecznictwie polskich sądów. Takiego rodzaju orzeczenia wydawano już na gruncie interpretacji art. 264 k.k. z 1932 r., obejmującego oszustwo . Natomiast przykładem obecnych rozstrzygnięć w tej materii jest postanowienie SN z 14 stycznia 2010 r. . Niemniej jednak z powodu, iż również wskazany wyżej judykat dotyczy dość kontrowersyjnej koncepcji prawnej, jaką jest tzw. oszustwo sądowe, zasadne wydaje się podjęcie próby jego skomentowania.

Niewątpliwie widoczna zarówno w orzecznictwie sądów polskich, jak i w doktrynie prawa karnego akceptacja koncepcji tzw. oszustwa sądowego jako jednej z możliwych postaci oszustwa, wynika z ukształtowania w polskim prawie karnym znamion tego przestępstwa przeciwko...