Woźniak Aleksandra, Postępowanie karne - surowość kary pozbawienia wolności, grożącej lub wymierzonej oskarżonemu jako samodzielna przesłanka stosowania tymczasowego aresztowania. Glosa do uchwały SN z dnia 19 stycznia 2012 r., I KZP 18/11

Zasadnicza teza glosowanego orzeczenia poszerzonego składu SN, wydanego wskutek złożonego na podstawie art. 60 § 1 i 2 ustawy z dnia 23 listopada 2002 r. o Sądzie Najwyższym wniosku Rzecznika Praw Obywatelskich, sprowadza się do uznania samodzielności przesłanek zastosowania tymczasowego aresztowania stypizowanych w art. 258 § 2 k.p.k. SN w przedmiotowej uchwale konkluduje, że z żadnego przepisu k.p.k. nie wynika konieczność łącznego wystąpienia przesłanek określonych w art. 258 § 1 i 2 k.p.k. i w świetle powyższego należy uznać, że surowa kara grożąca oskarżonemu w okolicznościach opisanych w art. 258 § 2 k.p.k. może stanowić samodzielną przesłankę szczególną, przy spełnieniu przesłanek wskazanych w art. 249 § 1 i art. 257 § 1 k.p.k. i przy braku przesłanek negatywnych określonych w art. 259 § 1 i 2 k.p.k. Jasne w tej mierze wydaje się stanowisko Sądu, jakoby nie istniała konieczność wystąpienia obawy, że oskarżony z uwagi na grożącą mu w tej konkretnej sprawie surową karę, będzie...