Olesiak Jarosław, Pajor Łukasz, Poręczenie udzielone bez wynagrodzenia a opodatkowanie świadczeń nieodpłatnych. Glosa do wyroku NSA z dnia 19 kwietnia 2013 r., II FSK 1689/11

Zagadnienia dotyczące granic opodatkowania świadczeń nieodpłatnych należą do najczęściej dyskutowanych w doktrynie i analizowanych w orzecznictwie kwestii z zakresu podatków dochodowych. Orzeczenie komentowane poniżej zasługuje na szczególną uwagę, ponieważ zapadło w stanie faktycznym, w którym ustalanie beneficjenta świadczenia nieodpłatnego następowało w gronie trzech jednostek: dłużnika, wierzyciela i poręczyciela. Mamy tu więc do czynienia z sytuacją dalece bardziej złożoną aniżeli w typowych układach podmiotowych: świadczący – odbiorca świadczenia. Naszym zdaniem, wyrok dopiero otwiera dyskusję w tym obszarze opodatkowania i nie może być uznawany za wyczerpująco wyjaśniający kryteria rozstrzygania swoistej konkurencji między większą liczbą potencjalnie korzystających z tego samego świadczenia nieodpłatnego.