Bieżuński Paweł, Opłata za czynności komornika. Glosa do uchwały SN z dnia 18 października 2013 r., III CZP 57/13

Komornik pobiera opłatę stałą przewidzianą w art. 53a ust. 2 ustawy z 29.08.1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji od wierzyciela.

1. Uregulowana w art. 797¹ ustawy z 17.11.1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego instytucja poszukiwania przez komornika majątku dłużnika za wynagrodzeniem od momentu jej wprowadzenia do polskiego porządku prawnego była przedmiotem licznych wypowiedzi doktryny . Spór koncentruje się głównie na kwestii opłaty za poszukiwanie i odnalezienie majątku dłużnika. Nie ma zgody w szczególności co do tego, czy opłatę za odnalezienie majątku dłużnika komornik pobiera od wierzyciela, czy też od dłużnika.

W glosowanej uchwale Sąd Najwyższy zdecydowanie opowiedział się za poglądem, że we wszystkich przypadkach, a nie tylko w razie umorzenia postępowania na wniosek wierzyciela albo na podstawie art. 823 k.p.c. , komornik pobiera opłatę za odnalezienie majątku od wierzyciela. Na uzasadnienie tej tezy Sąd Najwyższy wskazał, że: