Stefański Ryszard A., Opisu czynu z art. 177 § 1 k.k. Glosa do wyroku SN z dnia 10 lipca 2008 r., II KK 37/08

W glosowanym wyroku Sąd Najwyższy poruszył ważną praktycznie kwestię ustalania rodzaju zawinienia naruszenia zasad bezpieczeństwa ruchu drogowego. Jest to o tyle istotne, że w art. 177 § 1 k.k. mowa jest o chociażby nieumyślnym naruszeniu zasad bezpieczeństwa w ruchu, co może być odczytane jako niewymagające dowodzenia elementu strony podmiotowej ich naruszenia. Prima vista mogłoby się wydawać, że do zarzucenia lub przypisania popełnienia przestępstwa określonego w art. 177 k.k. wystarczy wykazanie, że ich naruszenie nastąpiło co najmniej nieumyślnie. Trafnie Sąd Najwyższy zwrócił uwagę, że takie ograniczenie procesu dowodzenia jest nieuzasadnione. Zawarte w art. 177 § 1 k.k. sformułowanie "chociażby nieumyślnie" wskazuje, że naruszenie zasad bezpieczeństwa ruchu może nastąpić zarówno umyślnie, jak i nieumyślnie. Oznacza to, iż znamiona przestępstwa są wyczerpane także wówczas, gdy naruszenie tych zasad nastąpiło nieumyślnie.

Postać strony podmiotowej naruszenia zasad bezpieczeństwa...