Szewczyk Helena, Odpowiedzialności pracodawcy z tytułu mobbingu w stosunkach pracy. Glosa do wyroku SN z dnia 21 kwietnia 2015 r., II PK 149/14

Z okoliczności glosowanej sprawy wynika, że pozwany pracodawca nie spełnił ciążącego na nim obowiązku przeciwdziałania mobbingowi i w związku z tym poniósł on odpowiedzialność za szkody na osobie powódki w związku z mobbingiem, który wystąpił w ostrej postaci, doprowadzając powódkę do rozstroju zdrowia (ciężkiego uszczerbku na zdrowiu) oraz do wypowiedzenia umowy o pracę (utraty pracy jako podstawowego źródła utrzymania). Do stwierdzenia mobbingu w rozumieniu art. 94³ § 2 Kodeksu pracy nie jest bowiem wymagane wykazanie umyślnego zamiaru wywołania rozstroju zdrowia u pracownika poddanego temu zakazanemu zachowaniu się mobbera, co oznacza, że za mobbing powinny być uznawane również wszelkie bezprawne zachowania mobbera dotyczące pracownika lub skierowane przeciwko niemu, które wyczerpują ustawowe znamiona mobbingu, cechujące się również zwykłym niedbalstwem, czyli takie, którym można przypisać winę nieumyślną. Zawarty w art. 94³ Kodeksu pracy obowiązek pracodawcy przeciwdziałania mobbingowi jest obowiązkiem normatywnym jako jeden z obowiązków określonych w przepisach zamieszczonych w rozdziale I działu czwartego Kodeksu pracy, w którym zawarte są podstawowe obowiązki pracodawcy. Obowiązek pracodawcy przeciwdziałania mobbingowi nie może zatem ograniczać się jedynie do przypadków usunięcia negatywnych skutków stwierdzonych zachowań mobbingowych. Chodzi również o podejmowanie działań zapobiegawczych. Obowiązek ten nie polega jedynie na usunięciu skutków tego zjawiska, ale także na prowadzeniu w tym zakresie profilaktyki.