Zacharzewski Konrad, Odpowiedzialność odszkodowawcza biegłego rewidenta. Glosa do wyroku SN z dnia 1 grudnia 2006 r., I CSK 315/06

Ogłoszony wyrok Sądu Najwyższego wzbudza zainteresowanie z uwagi na wzrastającą aktywność normodawców deontologicznych. Pojawia się coraz więcej opracowań reguł etycznego postępowania zawodowego. Natomiast orzeczeń o profilu cywilistycznym, wyjaśniających znaczenie tego typu unormowań autonomicznych, jest stosunkowo niewiele. Aspekty deontologiczne częściej bywają analizowane w judykaturze, przez sądy różnych instancji, na gruncie prawa publicznego.

Orzeczenie zostało zauważone w doktrynie. Dwoje glosatorów wyraziło odmienne oceny trafności zapatrywań Sądu Najwyższego, i to jeszcze przed opublikowaniem orzeczenia. W tych okolicznościach z pewnym dystansem można odnieść się do kwestii już wcześniej skomentowanych, poświęcić natomiast uwagę problematyce, która w wypowiedziach glosatorów nie została rozwinięta. W dotychczasowych wystąpieniach zajęto się głównie zakresem obowiązków audytora oraz reżimem jego odpowiedzialności, a w tym zakresie między innymi kwalifikacją niewykonania zobowiązania jako czynu niedozwolonego oraz zbiegiem odpowiedzialności kontraktowej i deliktowej. Natomiast przedmiotem aktualnego zainteresowania będzie ocena zapatrywań SN na temat prawnego charakteru norm wykonywania zawodu (zwanych normami deontologicznymi), rozumianych jako źródło stosunku umownego. SN nawiązywał do tych wątków w uzasadnieniu orzeczenia, co nie pozostało bez wpływu na brzmienie tezy.