Oleszko Aleksander, Odmowa sporządzenia przez polskiego notariusza testamentu stwierdzającego ustanowienie zapisu windykacyjnego nieruchomości położonej w państwie UE nieznającym tej instytucji w świetle rozp. spadkowego nr 650/2012. Glosa do wyroku TS z dnia 12 października 2017 r., C-218/16

Obywatelka polska pozostawała w związku małżeńskim z obywatelem niemieckim. Małżonkowie zamieszkiwali w RFN, posiadali dwoje dzieci i byli współwłaścicielami nieruchomości położonej w Niemczech po ½ części. W testamencie notarialnym sporządzonym przez polskiego notariusza zamierzała rozrządzić swoją częścią we współwłasności w postaci ustanowienia zapisu windykacyjnego na rzecz jej małżonka. Co do pozostałej części swojego majątku spadkowego pragnęła pozostać przy ustawowym porządku dziedziczenia, na mocy którego małżonek i dzieci dziedziczą w częściach równych.

Notariusz odmówił sporządzenia testamentu z ustanowionym zapisem windykacyjnym, twierdząc (por. art. 81–83 pr. not. ), że podstawą wpisu zapisobiercy do niemieckiej księgi gruntowej może być tylko akt notarialny zawierający umowę przeniesienia własności nieruchomości między spadkobiercami a zapisobiercą. Ponadto w Niemczech obce zapisy windykacyjne uznawane są za zapisy daminacyjne, a nie jako legatum per vindicationem.