Sakowicz Andrzej, Odmowa składania zeznań. Glosa do uchwały SN z dnia 26 października 2006 r., I KZP 22/06

Teza glosowanego orzeczenia nie zasługuje na aprobatę. Wywołuje ona zasadnicze wątpliwości zarówno, gdy chodzi o jej tezę, jak też o główne wątki argumentacyjne. Będąca przedmiotem niniejszej glosy uchwała SN z dnia 20 października 2006 r., dotyka niezwykle ważkiego problemu, jakim jest skorzystanie przez świadka, będącego osobą najbliższą dla oskarżonego, z podmiotowego prawa do odmowy zeznań przez złożenie oświadczenia na piśmie.

Refleksje nad wytłuszczoną powyżej tezą orzeczenia należy rozpocząć od rekonstrukcji stanu faktycznego. Jan S. został oskarżony o fizyczne i psychiczne znęcanie się nad swoim rodzeństwem (art. 207 § 1k.k.). W akcie oskarżenia znalazł się wniosek o przesłuchanie pokrzywdzonych, siostrzeńców i matki oskarżonego. Matka i jeden z siostrzeńców stawili się na rozprawę, a następnie skorzystali z prawa odmowy złożenia zeznań. Z uwagi na to, że pozostali świadkowie nie stawili się na rozprawę, zostali wezwani ponownie wraz z pouczeniem, że mogą skorzystać z prawa...