Szuniewicz-Stępień Marta, Ochrona życia rodzinnego w kontekście wydalenia cudzoziemca. Glosa do wyroku ETPC z dnia 12 stycznia 2010 r., 47486/06

Jakkolwiek Konwencja o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności (dalej jako Konwencja lub EKPCz) nie gwarantuje cudzoziemcowi całkowitej ochrony przed wydaleniem, zobowiązanie go do opuszczenia terytorium państwa, na którym przebywają jego krewni, może stanowić ingerencję w konwencyjne prawo do poszanowania życia rodzinnego cudzoziemca. Krajowe władze imigracyjne muszą każdorazowo wykazać, że wydalenie cudzoziemca jest konieczne w demokratycznym społeczeństwie w imię ochrony celów prawowitych, przewidzianych w art. 8 ust. 2 Konwencji. Wymóg proporcjonalności powyższej ingerencji czyni konieczne dokonanie wyważenia zarówno interesu ogółu, przemawiającego za wydaniem decyzji deportacyjnej, jak i względów osobistych cudzoziemca w zakresie poszanowania jego życia rodzinnego. Szczególne, a wręcz przesądzające znaczenie w ramach testu proporcjonalności ETPCz zwykł przypisywać kwestii charakteru i ciężaru przestępstwa, jakiego się dopuścił cudzoziemiec na terytorium państwa przyjmującego. Pomimo systematycznego poruszania powyższej problematyki na agendzie strasburskiej i zidentyfikowania przez ETPCz podstawowych kryteriów oceny, nadal nie wypracował on w tym zakresie jasnego modelu interpretacji sędziowskiej, którego by sam konsekwentnie przestrzegał. W konsekwencji wynik rozstrzygnięcia procesu „ważenia” interesu ogółu i interesu cudzoziemca pozostaje nierzadko niewiadomą.