Pietrasz Piotr, Nieważność umowy stanowiącej podstawę poniesienia wydatku i zaliczenia go do kosztów. Glosa do wyroku NSA z dnia 23 lutego 2000 r., I SA/Wr 2094/99

Glosy
Opublikowano: Glosa 2002/6/27-30
Autor:
Rodzaj: glosa
Notka bibliograficzna: krytyczna

Nieważność umowy stanowiącej podstawę poniesienia wydatku i zaliczenia go do kosztów. Glosa do wyroku NSA z dnia 23 lutego 2000 r., I SA/Wr 2094/99

I

Teza została sformułowana w orzeczeniu Naczelnego Sądu Administracyjnego, dotyczącym kwestii zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów wydatków obejmujących wynagrodzenia wypłacone przez spółkę z o.o. jedynemu udziałowcowi, który zawarł "z samym sobą" umowę cywilnoprawną. Sąd w uzasadnieniu wyroku zajął stanowisko, że z tych samych względów, co umowa o pracę zawarta "z samym sobą", nie mogą zostać uznane za rodzące skutki prawne umowa-zlecenie i umowa o dzieło zawarte z "samym sobą". Ponadto przepis art. 16 ust. 1 pkt 38 u.p.d.o.p., w brzmieniu obowiązującym do 31.12.1998 r., wykluczał możliwość zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych na rzecz udziałowców nie będących pracownikami, w tym z tytułu umowy-zlecenia i umowy o dzieło.

Sąd sformułował generalną zasadę o podatkowej neutralności kosztów poniesionych w wykonaniu nieważnej czynności prawnej. W tezie orzeczenia wskazał, że jedynie ważna czynność prawna w rozumieniu art. 58 k.c. może stanowić podstawę...

Pełna treść dostępna po zalogowaniu do LEX