Latos - Miłkowska Monika, Następujące po sobie umowy o pracę na czas określony a nadużycie prawa. Glosa do wyroku TS z dnia 26 stycznia 2012 r., C-586/10

Bianca Kucuk była zatrudniana przez pracodawcę w okresie od dnia 2 lipca 1996 r. do dnia 31 grudnia 2007 r. na podstawie łącznie 13 umów o pracę na czas określony. Zajmowała stanowisko pracownika sądowego w sekretariacie wydziału cywilnego Amtsgericht Koln (sądu rejonowego w Kolonii). Wszystkie te umowy na czas określony miały na celu czasowe zastępowanie nieobecnych pracowników zatrudnionych na czas nieokreślony, w tym ze względu na korzystanie przez nich z urlopów rodzicielskich, urlopów wychowawczych i urlopów specjalnych. Pracownica zakwestionowała zawarcie z nią ostatniej umowy o pracę na czas określony, która wygasła w dniu 31 grudnia 2007 r., utrzymując, że nawiązywane z nią stosunki pracy cechowały się nieokreślonym czasem trwania. Według Biancy Kucuk zawarcie ostatniej umowy o pracę na czas określony nie było uzasadnione obiektywnym powodem w postaci zastępstwa innego pracownika. W przypadku trzynastu zawieranych kolejno i bezpośrednio po sobie umów na czas określony, na...