Satko Jacek, Następstwo uszkodzenia ciała a jego przypisanie konkretnej osobie jako sprawcy. Glosa do wyroku s.apel. z dnia 8 maja 1992 r., II AKr 34/92

Glosy
Opublikowano: PiP 1995/1/112-114
Autor:
Rodzaj: glosa
Notka bibliograficzna: krytyczna

Następstwo uszkodzenia ciała a jego przypisanie konkretnej osobie jako sprawcy. Glosa do wyroku s.apel. z dnia 8 maja 1992 r., II AKr 34/92

Jak wynika z uzasadnienia wyroku, kwestia uzupełnienia kwalifikacji prawnej także o art. 156 § 2 k.k. była niejako uboczna w sprawie. Głównym przedmiotem rozpoznania rewizyjnego była ocena prawidłowości przypisania oskarżonym przez sąd I instancji przestępstwa rozboju, a dalej wymiaru kary.

Stan faktyczny sprawy jest następujący. Dwaj oskarżeni, działając wspólnie i w porozumieniu, po uprzednim biciu i kopaniu pokrzywdzonego, zabrali mu pieniądze i inne przedmioty. Pokrzywdzony doznał obrażeń ciała naruszających czynności narządu ciała na czas poniżej 7 dni. Niemożność ustalenia, w następstwie działania którego z oskarżonych pokrzywdzony doznał tych obrażeń, była w przekonaniu Sądu przeszkodą do przyjęcia kumulatywnej kwalifikacji obejmującej przepisy artykułów 210 § 1 i 156 § 2 k.k. To stwierdzenie przybrało formę poglądu przedstawionego w tezie.

Wyrażony pogląd ma istotne znaczenie w praktyce, gdyż wielokrotnie przy przestępstwie rozboju, w sytuacji gdy sprawców jest więcej,...

Pełna treść dostępna po zalogowaniu do LEX