Orliński Mateusz, Naśladownictwo znaku towarowego jako czyn nieuczciwej konkurencji. Glosa do wyroku SN z dnia 11 lipca 2002 r., I CKN 1319/00

Sąd Najwyższy, nie przychylając się do stanowiska przedstawianego przez spółki Lego Group, powołał się w uzasadnieniu na wiele różnych kwestii. Oprócz analizy przepisów (co będzie przedmiotem późniejszej uwagi) dokonał porównania zakresów ochrony wynikających z ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji oraz ustawy Prawo własności przemysłowej.

Wydaje się, że te wywody nie są najważniejsze dla przedstawianej sprawy, ale zajęcie stanowiska w tej materii nie mogło pozostać bez wpływu na ocenę omawianego sporu. Sąd Najwyższy, określając na początku niedopuszczalność wprowadzenia, czy raczej możliwości quasi-przedłużenia, ochrony zbliżonej do bezwzględnej na podstawie u.z.n.k., zdeterminował swoje późniejsze stanowisko. Można odnieść wrażenie, iż założył dopuszczalność naśladownictwa niezależnie od konkretnego spornego przypadku - zanim przystąpił do jego rozpatrywania i rozstrzygania o nim. Zasadne zdaje się pytanie:

Czy kolejność analizy nie powinna być odwrotna? Wpierw należało dokonać...