Pahl Bogumił, Glosa do wyroku WSA z dnia 6 sierpnia 2009 r., I SA/Ol 441/09

W konstrukcji prawnej podatku od nieruchomości ustawodawca jako podstawę opodatkowania dla budowli związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej przyjął ich wartość. Odesłał przy tym w celu jej ustalenia do przepisów o podatkach dochodowych, a więc do ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych . W oparciu o przepisy tych aktów prawnych należy zatem ustalać podstawę opodatkowania budowli podlegających amortyzacji. Natomiast jeżeli nie dokonuje się od nich odpisów amortyzacyjnych, jako podstawę opodatkowania przyjmuje się wartość rynkową określoną przez podatnika.

Problem powstaje jednak w sytuacji, gdy podatnik niewłaściwe określi wartość budowli na potrzeby opodatkowania podatkiem dochodowym. Czy organ podatkowy (wójt, burmistrz, prezydent miasta) w przypadku stwierdzenia nieprawidłowości zapisów w ewidencji środków trwałych może ich nie uwzględnić? Czy też przy wymiarze...