Pahl Bogumił, Glosa do wyroku WSA z dnia 20 lipca 2011 r., I SA/Sz 453/11

W praktyce można spotkać się sytuacją, w której obiekty budowlane (garaże, budynki letniskowe itp.) wznoszone są na gruntach niestanowiących własności inwestora. Nie sprzeciwiają się temu przepisy ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane , z których wynika, że inwestor ubiegający się o wydanie pozwolenia na budowę obowiązany jest do złożenia oświadczenia o prawie dysponowania nieruchomością na cele budowlane. Nie musi to być prawo własności, równie dobrze może to być tytuł prawny wynikający z zarządu, użytkowania wieczystego, ograniczonego prawa rzeczowego (np. użytkowania) albo stosunku zobowiązaniowego, przewidującego uprawnienie do wykonywania robót budowlanych (np. umowy dzierżawy, jak ma to miejsce w analizowanym przypadku.). Przepisy prawa budowlanego wymagają więc jedynie od inwestora złożenia stosownego oświadczenia o jego prawie do gruntu, na którym zostanie wzniesiony obiekt budowlany.

Problem pojawia się na etapie realizacji podatku od nieruchomości, w sytuacji gdy...