Ostrowska Anna, Glosa do wyroku WSA z dnia 16 kwietnia 2014 r., I SA/Bk 110/14

Skład orzekający: przewodniczący – sędzia WSA Urszula Barbara Rymarska, sędzia WSA Jacek Pruszyński, sędzia WSA (del.) Patrycja Joanna Suwaj (sprawozdawca).

1. Transfer należności z tytułu dotacji po upływie roku budżetowego (w wyniku prawomocnego orzeczenia sądu cywilnego potwierdzającego wysokość nieprzyznanej i niewypłaconej, a przysługującej należności) nie jest „czystą” dotacją. Jest to natomiast wypłata należności, które należą się z tytułu dotacji, która nie została udzielona/przyznana i w konsekwencji wypłacona.

2. Tym samym, skoro dotacji nie udzielono w roku, w którym powinna była ona zostać udzielona, to mimo realizacji zadań publicznych nie można jej (dotacji) było wykorzystać i w konsekwencji rozliczyć za rok, za który przysługiwała.

3. W konsekwencji także nie można od podmiotu, który mimo braku dotacji w roku, w którym podmiot ten powinien był ją otrzymać (co wynika z obligatoryjności dofinansowania niepublicznych szkół i placówek przez jednostki samorządu terytorialnego i co potwierdził sąd powszechny prawomocnym orzeczeniem), oczekiwać i wymagać, by dokonał rozliczenia wydatków, które był zmuszony ponieść z własnych (a nie dotacyjnych) środków.