Selera Paweł, Glosa do wyroku TS z dnia 5 lipca 2005 r., C-376/03

Umowy międzynarodowe są głównym źródłem międzynarodowego prawa podatkowego. W związku z brakiem bezwzględnie i powszechnie obowiązujących norm międzynarodowego prawa podatkowego konwencje podatkowe stają się „prawem partykularnym”, wykazującym wiele różnic w opodatkowaniu podmiotów znajdujących się w tej samej sytuacji prawnej i faktycznej. Sytuacji tej nie zmienia fakt, że wzorowane są one na Umowie Modelowej OECD (dalej: UM-OECD). Na szczególną uwagę zasługują przywileje podatkowe, gwarantowane partnerowi traktatowemu/niektórym partnerom traktatowym (i tylko jemu/im) na zasadzie wzajemności. W związku z powyższym powstaje pytanie, czy rezydent państwa A niebędącego stroną danej umowy między państwem B i C może domagać się od państwa B bardziej korzystnego traktowania, analogicznego jak w zawartej przez to państwo umowie z państwem C? Chodzi tutaj o roszczenie co do takiego samego standardu traktowania, przy czym przez standard traktowania należy rozumieć zbiorcze zestawienie...