Taborowski Maciej, Glosa do wyroku TS z dnia 27 października 1993 r., C-338/91

Istotą sprawy Steenhorst-Neerings było pytanie, na ile przepisy państw członkowskich ustanawiające tzw. terminy krajowe mogą zostać podtrzymane, jeżeli ograniczają albo wykluczają ochronę uprawnień jednostek wywiedzionych z prawa UE. W tym kontekście w sprawie Steenhorst-Neerings Trybunał oceniał przede wszystkim zasadę skuteczności ograniczającą autonomię proceduralną państw członkowskich. Pod kątem tej zasady analizowane były przepisy holenderskie, które wyłączały możliwość uzyskania przed sądem świadczeń z tytułu niezdolności do pracy. Wyłączenie to spowodowane było wprowadzeniem rocznego terminu prekluzyjnego na złożenie odpowiedniej skargi przez zainteresowane jednostki. Wyrok Steenhorst-Neerings jest również istotny z tego powodu, że Trybunał ograniczył w nim zakres zastosowania innego ważnego wyroku – orzeczenia w sprawie Emmott , w którym Trybunał uznał za niezgodne z prawem unijnym powoływanie się przez organy państwa członkowskiego na wynikające z prawa krajowego terminy...