Gałęza Joanna, Glosa do wyroku TS z dnia 15 maja 1997 r., C-250/95, [w:] W. Nykiel i A. Zalasiński (red.), Orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawach podatkowych. Komentarz, WK 2014

„Art. 52 TWE [obecnie art. 49TFUE – przyp. aut.] nie wyklucza takiego ustawodawstwa państwa członkowskiego, które uzależnia rozliczenie straty z poprzednich okresów, poniesionej przez podatnika, który ma oddział na terytorium tego państwa, ale nie jest jego rezydentem podatkowym, od tego, żeby strata była związana z dochodem uzyskiwanym przez niego w tym państwie członkowskim, tak długo, jak podatnicy będący rezydentami podatkowymi tego państwa nie są traktowani korzystniej. Z drugiej strony, ten artykuł wyklucza uzależnienie rozliczenia takiej straty od spełnienia warunku, aby w roku w którym strata została poniesiona podatnik prowadził i utrzymywał w tym państwie członkowskim księgi rachunkowe zgodnie z przepisami krajowymi tego państwa. Wspomniane państwo członkowskie może wszakże wymagać od podatnika nie-rezydenta aby precyzyjnie i klarownie wykazał, że wartość straty, którą chce rozliczyć odpowiada wartości straty faktycznie poniesionej w tym państwie członkowskim wyliczonej...