Morawski Wojciech, Glosa do wyroku TS z dnia 11 lipca 2013 r., C-273/12

Spór, którego dotyczy glosowany wyrok, zaistniał w dość dramatycznych okolicznościach. Doszło bowiem do rozboju, wskutek którego skradziona została biżuteria objęta procedurą składu celnego. Nie był to koniec nieszczęść spółki Harry Winston, gdyż następnie organ celny wezwał ją do uiszczenia należności celnych i podatku VAT należnych od tych towarów. Oczywiście stanowiska organów spółka nie podzieliła.

Spółka poszukiwała ratunku w treści art. 206 wspólnotowego kodeksu celnego . Przepis ten stanowi odstępstwo od art. 202 i 204w.k.c. i skutkuje niepowstaniem długu celnego, gdy potencjalny dłużnik udowodni, że okoliczności generujące powstanie długu celnego spowodowane były „całkowitym zniszczeniem lub nieodwracalną utratą tego towaru ze względu na jego charakter, nieprzewidziane okoliczności lub działanie siły wyższej albo towar został zniszczony za zgodą organów celnych”. Spór pierwotnie ogniskował się właśnie wokół tego, czy kradzież może stanowić przypadek nieodwracalnej utraty...