Skowron Andrzej, Glosa do wyroku TK z dnia 8 października 2013 r., K 30/11

Glosowany wyrok dotyczy realizacji jednego z istotniejszych praw podmiotowych, jakim jest prawo do obrony w znaczeniu formalnym . Osoba oskarżona o popełnienie czynu zagrożonego karą ma bowiem niezbywalne prawo bronić się przed stawianymi jej zarzutami, w tym korzystać z pomocy pełnomocnika procesowego określanego tradycyjnie mianem obrońcy. Z tych też powodów prawo to gwarantuje nie tylko art. 42 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483 z późn. zm.), ale i ratyfikowane przez Polskę akty prawa międzynarodowego . Można powiedzieć, że stanowi ono naturalny element każdej procedury o charakterze punitywnym.

Polski ustawodawca zagadnienia związane z realizacją prawa do obrony w postępowaniu karnym zawarł zasadniczo w dziale III ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego (Dz. U. Nr 89, poz. 555 z późn. zm.) – dalej k.p.k., zatytułowanym „Strony, obrońcy, pełnomocnicy, przedstawiciel społeczny” . Oprócz regulacji dotyczącej...